We leven in een cultuur waarin je haasten de norm is geworden. Je loopt van het één naar het ander als een kip zonder kop.

Racend tegen de klok hop je druk-druk van to-do naar to-do op je lijst waar nooit een einde aan komt. Je staat altijd op aan maar voelt je zelden voldaan.

Je neemt geen tijd om stil te staan en te genieten en loopt daarbij niet alleen jezelf maar ook je dierbaren voorbij. Je voelt je opgejaagd, rusteloos en moe.

De tijd glipt door je vingers.

Ook je hoofd staat nooit stil en je gedachten razen aan een ijltempo voorbij. Je hebt moeite om de dingen met aandacht te doen. Je kan je nog moeilijk focussen en langere tijd concentreren zonder afgeleid te worden door je eigen gedachten, je smartphone of je mailbox.

Heb je ook genoeg van deze frustrerende en vermoeiende rushmodus?